Mr.M 28
แผ่นหลังบอบบางในชุดผ้ากันเปื้อน กำลังง่วนอยู่กับอะไรไม่รู้ในห้องครัว มาร์คไม่รอช้ารีบสาวเท้าเข้าไปหาแทบจะในทันที เพราะรู้สึกคิดถึงเเละโหยหาแผ่นหลังบอบบางนี่เสียเหลือเกิน เวลาที่จากกันทำมาร์คจวนเจียนคลั่ง คิดถึงผิวหอมๆเเละความสบายใจเเบบนี้จนเเทบบ้า
เเบมเเบมเป็นเหมือน Safe Zone ส่วนตัวของมาร์ค เป็นเพียงคนเดียวที่ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายเเละสบายใจ
จุ๊บ
สัมผัสร้อนๆบนซอกคอขาวและเสียงน่าอายทำให้แบมแบมที่กำลังทำอาหารอยู่ถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ ที่อยู่ๆมาร์คก็มาไม่บอกไม่กล่าว แถมยังทำเขาตกใจด้วยการเข้ามากอดเอวแน่น ไหนจะกดจูบย้ำๆจนแบมแบมขนลุกซู่ย่นคอหนีแทบไม่ทัน
“มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ปล่อยแบมก่อนเร็ว เดี๋ยวชุดเเด๊ดจะเปื้อนนะครับ” แบมแบมเตือนไปก็เขินไป แม้จะไม่ใช่การใกล้ชิดครั้งแรก แต่ทุกสัมผัสของคุณมาร์คก็ทำให้แบมแบมขัดเขินเสมอ
“ก็ให้เปื้อนไปสิครับ ผมจะอยู่แบบนี้แหละ” ไม่เพียงแต่กอดเอวบางแน่นอย่างไม่สนใจฟังคำเตือนของแบมแบม มาร์คยังทิ้งคางลงไปที่ลาดไหล่เล็ก จมูกโด่งก็เอาแต่หอมคอขาวๆและแก้มหอมๆอย่างไม่รู้เบื่อให้แบมแบมจั๊กจี๋เล่น
“หอมจังเลย”
“ถ้าหอมก็ปล่อยก่อนครับ เเด๊ดดี้น่าจะหิวแล้ว มาเหนื่อยๆเเบมหาอะไรให้เเด๊ดดี้ทานดีกว่า”
“ที่หอมน่ะ ผมหมายถึงคุณ ไม่ใช่อาหาร และใช่ครับ ผมหิวแล้ว” มาร์คต้วนฉวยโอกาสปล่อยมือจากเอวบางๆ แล้วกดปิดเตาไฟฟ้าที่ตอนนี้มันมีหม้อที่ถูกตั้งไว้ส่งกลิ่นหอมคลุ้งไปทั่วครัว แล้วพลิกกายให้แบมแบมหันมามองหน้ากันตรงๆ
“ผมหิวคุณ หิวมากๆเลย ขอกินนะครับ”
สิ้นเสียงทุ้มเสน่ห์ ริมฝีปากอวบอิ่มก็ถูกช่วงชิงลมหายใจไป ปากประกบปากสอดลิ้นนุ่มเข้าไปสำรวจโพรงปากหวานที่มาร์คติดใจจนคิดว่าจูบเท่าไหร่ก็ไม่พอสำหรับเขา ทั้งเม้มกัดและดูดดึงตามใจตนอย่างกับจะเอาให้สาสมกับที่ต้องทนคิดถึงมันมาหลายชั่วโมง สองมือหนากอดรอบเอวบางบังคับให้แบมแบมเข้าใกล้จนแทบไม่มีแม้กระทั่งช่องเว้นว่างให้สายลมได้ลอดผ่าน จูบซ้ำๆอยู่อย่างนั้น ก่อนจะผละออกมากอย่างแสนเสียดายเพราะแรงทุบที่อกบ่งบอกว่าแบมแบมนั้นหายใจไม่ทันแล้ว
“แฮ่ก ๆ” แบมแบมหอบหายใจทันทีเมื่อได้รับอิสระ ใจอยากจะพูดอะไรบางอย่างให้มาร์คจำเสียทีว่าทำแบบนี้บ่อยๆตัวเองจะตายเอา แต่ช้าไปแล้วเมื่อริมฝีปากร้อนๆนั้นประกบเข้ามาอีกหนพร้อมกับแรงยกที่แบมแบมรู้สึกว่าตัวเองลอยหวือขึ้นมาเหนือจากพื้น
สองขาเรียวเกี่ยวกระหวัดเข้าที่เอวสอบแน่นเพราะกลัวว่าตัวเองจะตก ปากอยากจะห้ามว่าทำแบบนี้คุณมาร์คจะหนักเอาได้แต่ปากของคุณมาร์คที่ปิดปากแบมแบมอยู่ไม่เปิดโอกาสให้ทำอย่างนั้น รสจูบมาราธอนยังคงไปเรื่อยๆจนกระทั่งแบมแบมได้ยินเสียงของหล่นจากโต๊ะ ก่อนที่ตัวเองจะถูกวางลง
“คุณมาร์ค แต่นี่มันห้องครัวนะครับ” แบมแบมที่เพิ่งถูกปล่อยให้ปากเป็นอิสระรีบร้องห้าม เพราะเห็นว่ามาร์คกำลังปลดกระดุมออกจากเสื้อของตน เขารู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป แต่นี่มันกลางห้องครัวเลยนะ
“บอกให้เรียกแด๊ดดี้ไงครับ” มาร์คดุก่อนจะงับเข้าที่คอขาวๆให้แบมแบมร้องเล่นเป็นบทลงโทษที่ไม่ยอมเรียกเขาอย่างที่เคยบอก
“แด๊ดดี้ แบมเจ็บ” น้ำตาใสไหลออกมาจากหางตาคู่สวย เพราะแรงกัดไม่เบาแรงของมาร์ค ทำให้แบมแบมรู้สึกเจ็บแสบตรงที่โดนกัดขึ้นมา
มาร์ค ต้วน คุณมันเอาแต่ใจ
“เจ็บสิครับ จะได้จำว่าต้องทำตัวยังไง” มาร์คกดจูบซับที่น้ำตาก่อนจะหันมาไล้เลียที่ปากแผลจากรอยกัด ที่ตอนนี้มันเริ่มมีเลือดซึมออกมานิดๆแล้ว
ลิ้นร้อนที่ไล้เลียราวกับแมวที่พยายามรักษาอาการบาดเจ็บ ทำให้แบมแบมรู้สึกขนลุกและเสียววูบขึ้นมาที่ท้องน้อยแทบจะในทันที แบมแบมอยากจะกรีดร้องและสะบัดร่างที่กำลังคร่อมตัวเขาออกไปให้ไกล เพราะความรู้สึกเสียวแทบบ้ามันทรมาณเขามากเหลือเกิน แต่มาร์คไม่เปิดโอกาสให้เขาได้ดิ้นรนเลย ปลายลิ้นร้อนลากผ่านทุกจุดของแบมแบมแม้จะมีปราการคือเสื้อตัวบางที่กั้นอยู่ก็ตาม
เสื้อตัวบางของแบมแบมถูกปลดกระดุมด้วยนิ้วของมาร์คก่อนที่จะถูกดันไปกองที่ข้อมือสวย มาร์คไล้เลียทุกจุดไม่มีข้ามราวกับจะประกาศความเป็นเจ้าของ โดยเฉพาะยอมอกอิ่มสีทับทิมที่ตอนนี้มันเริ่มบวมแดงจากการขบกัดและดูดดึงของเขา
“อ๊า แด๊ดดี้ แบม แบม อ๊า”
“หืม แบมอะไรครับ คนดีจะเอาอะไร” มาร์คต้วนแกล้งถามขณะมองกายบางกำลังบิดเร่าราบไปกับพื้นโต๊ะ สองขาเรียวที่เกาะเกี่ยวเอวเขาอยู่หนีบตัวเขาแน่นอย่างพยายามที่จะสะกดอารมณ์ตัวเอง
แต่พยายามไปก็เท่านั้น แบมแบมสู้มาร์คไม่ได้หรอก
กริ้ก
เสียงปลดเข็มขัดของมาร์คดังขึ้น ก่อนที่ตัวเข็มขัดและกางเกงราคาแพงจะไหลตามแรงโน้มถ่วงไปกองกับพื้น ริมฝีปากร้อนเลิกเล่นกับยอดอกของคนทรมาณ หันมาให้ความสนใจกับอันเดอร์แวร์สีขาวสะอาดที่แบมแบมสวมใส่ จัดการใช้ฟันกัดแล้วค่อยลากมันออก จนส่วนแข็งขืนขนาดน่ารักดีดกายพ้นเนื้อผ้าออกมา มาร์คดันขาเรียวที่เกี่ยวกันแน่นออก จัดการวางมันที่อยู่ในท่าทีเรียกว่ารูปตัว M กับพื้นโต๊ะ ก่อนจะจับเอาแก่นกายขนาดน่ารักเข้าปากตัวเองไม่พูดพล่ามทำเพลงใดๆ
“ฮ่ะ แด๊ดดี้ อ๊า แด๊ดดี้” แบมแบมเชิ่ดหน้าครางเสียงหวานจนแทบไม่เป็นภาษาเมื่อได้สัมผัสถึงความรู้สึกที่ได้รับการเอาใจใส่ครั้งแรก มันรู้สึกดีแบบนี้สินะ คุณมาร์คถึงชอบให้เขาดูเเลมันเสียเหลือเกิน
มาร์คทั้งอมทั้งดูดแก่นกายเล็กแรงบ้างเบาบ้างสลับกันไป จนในที่สุดกายขาวของแบมแบมก็กระตุกเกร็งก่อนที่จะปล่อยของเหลวมาจนเต็มปากมาร์ค
“อื๊อ อึกๆ” ของเหลวร้อนๆของตัวเองถูกมาร์คป้อนให้แบมแบมได้ลองลิ้มชิมรสชาติ ผ่านปากของมาร์ค รสชาติคาวๆและฝืดเฝื่อนทำให้แบมแบมต้องหลับหูหลับตากลืนมันให้ลงคอไป พอป้อนน้ำรักเสร็จมาร์คก็จัดการทำความสะอาดปากของแบมแบมด้วยลิ้นของตัวเองต่อ ทั้งตามกระพุ้งแก้มป่องๆหรือตามแนวฟัน จนมั่นใจว่าสะอาดดีแล้วถึงได้ผละจูบออกมา
น่าจะสะอาดแล้วนะ น้ำใสๆไหลออกมาให้เห็นเป็นตัวยืนยันแล้ว
“ถอดให้แด๊ดดี้หน่อยครับ” มาร์คสั่งขณะใช้มือขาวของแบมแบมให้ไปจับที่อันเดอร์แวร์สีเข้มของตน แบมแบมที่เพิ่งสบายตัวแล้วยันกายลุกขึ้นมาช่วยถอดให้แต่เสหน้าแดงๆไปที่อื่น ทำให้มาร์คอดไม่ได้ที่จะกดจูบไปที่แก้มป่องๆอย่างเอ็นดู
แบมแบมนี่มันที่สุดจริงๆ ทั้งน่ารัก น่าเอ็นดู หรือเซ็กซี่ เบบี้คนนี้ก็เป็นที่สุดไปหมดเลย
แบมแบมมองภาพที่ริมฝีปากบางกัดที่ซองอะลูมิเนียมที่ถูกรื้อออกมาจากกระเป๋าของมาร์ค ก่อนที่คนตัวโตจะใช้ปากกัดแล้วฉีกมันออกอย่างชำนาญด้วยใจที่เต้นแรง ยิ่งพอเห็นมังกรที่พร้อมรบกำลังถูกจับแต่งตัว แก้มขาวๆก็ขึ้นสีจนต้องหันหนีไป
“จะกินแล้วนะครับ” เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบเข้าที่ข้างหู ก่อนที่แบมแบมจะรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่พยายามดันให้เข้ามาอยู่ภายในตัวเขาอย่างยากลำบาก
“อื๊อออ” แบมแบมเม้มปากกลั้นเสียงเพราะความทรมาณจากการคับแน่นของมังกรที่ใหญ่โตของมาร์ค ไม่เคยทำให้แบมแบมชินกับมันสักที ความรู้สึกเจ็บมันยังมีอยู่แม้จะไม่เทียบเท่าครั้งแรกก็ตาม
“ฮึ่ม” อย่าว่าแต่แบมแบมเลยที่ทรมาณ มาร์คเองก็ทรมาณเหมือนกัน ผนังข้างในที่อุ่นร้อนและตอดรัดเขาอยู่กำลังทำให้สติมาร์คแตกกระเจิง ยิ่งไปกว่านั้นภาพแบมแบมที่กำลังข่มอารมณ์กลั้นเสียงของตัวเอง กระตุ้นให้มาร์คอยากทำอะไรๆที่มันบ้าคลั่งให้สมกับที่ใจต้องการ
เหมือนความทรมาณจะสิ้นสุดลงเมื่อมาร์คเสือกไสกายเข้าไปจนมิดลำ มองดูตัวตนของตัวเองที่เข้าไปอยู่ในตัวแบมแบมอย่างสุขใจ ก่อนที่จะค่อยเสือกไสกายออกแรงโยกหนักๆให้แบมแบมครางออกมา
“อ๊า แด๊ดดี้ อ๊า อ๊ะ ” แบมแบมหอบหายใจครางหวานออกมาทุกครั้งที่มาร์คเคลื่อนกายเข้าออก จังหวะเนิบนาบแต่เข้าไปลึกที่สุดจนทำให้แบมแบมเสียววาบทุกครั้งที่ท้องน้อย ความรู้สึกจุกก็เริ่มมาแต่เหนือสิ่งอื่นใด มาร์คกำลังทำให้แบมแบมรู้สึกว่าแค่นี้ยังไม่พอ
“แด๊ดดี้ แรง อ๊ะ แรงกว่านี้”
“แรงกว่านี้เหรอครับ งั้นแบบนี้ดีมั้ย” มาร์คยิ้มกริ่มที่สามารถแกล้งให้แบมแบมทรมาณจนต้องร้องขออกมาเองได้ แขนแกร่งเกี่ยวกระหวัดคนตัวบางขึ้นมาอุ้นอยู่ในท่าลิงอุ้มแตงก่อนจะออกแรงกระแทกกายให้เร็วและแรงกว่าเดิม'
“เร็ว อ๊ะ เร็วไปแล้ว แด๊ดดี้ อ๊าๆ” แบมแบมโดนกระแทกจนตัวสั่นคลอนจนหายใจแทบจะไม่เป็นจังหวะ แรงของมาร์คที่อัดใส่ทำให้แบมแบมรู้สึกจุดเพราะท่านี้มันทำให้ตัวตนของมาร์คนั้นเข้ามาได้ลึกกว่าเดิม ตัวบอบบางกระเด็นกระดอนไปมาตามแรงกระแทกของคนอุ้มจนกลุ่มผมนุ่มฟุ้งกระจายไม่เป็นทรง
ยิ่งมาร์คอัดแรงเร็วถี่ๆแบมแบมก็รู้สึกเหมือนตัวเองใกล้จะหมดแรงเต็มทีแล้ว เพราะตอนนี้หูมันอื้อไปหมด ฟังอะไรไม่ได้ยินแล้วนอกจากเสียงครางและและเสียงหอบหายใจหนักๆของมาร์คและตัวเอง
มาร์คฟังเสียงครางและดูท่าทางแบมแบมที่กำลังทรมาณอย่างพอใจ แล้วส่งกายหนักๆเร็วๆเน้นจังหวะไปถี่ๆ เพราะเขาก็เริ่มไม่ไหวแล้วเหมือนกัน แบมแบมเกร็งตัวนิ่งก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องคนอุ้ม ก่อนที่มาร์คจะกระตุกกายหนักๆอีกทีแล้วชะงักนิ่ง ปลดปล่อยความอุ่นร้อนออกมาจนเต็มเครื่องป้องกัน มากมายจนไหลออกมาเปื้อนตามเรียวขาสวย
“แฮ่กๆ แบบนี้ไม่เอาแล้วนะครับ” แบมแบมบอกทันทีที่ถูกปล่อยตัวให้ลงจากเอวมาร์ค ขาเรียวสั่นพยายามยืนด้วยตัวเองแต่ก็ทุลักทุเลพอดูจนมาร์คต้องกอดเอาไว้เพราะกลัวล้ม
“แบบนี้ก็ดีนะครับแด๊ดดี้ว่า” มาร์คหัวเราะในลำคอแล้วกดจูบที่กลุ่มผมนิ่มอย่างเอ็นดู ก่อนจะเอื้อมมือไปดึงถุงยางออกจากมังกรของตัวเอง
“ไม่ดีเลยครับ!” แบมแบมโวยวาย
“แบมไม่ชอบท่านี้เหรอ งั้น ลองอีกท่านะครับ” มาร์คยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วพลิกกายของคนที่ตัวเองตระคองกอดอยู่ให้ไปซบหน้าลงกับพื้นโต๊ะ บั้นท้ายงามงอนก็ถูกจัดอยู่ในท่าที่พอดีต่อการสอดใส่ ทำให้มาร์คได้เห็นถึงช่องทางรักที่บวมแดงนั่น
ช่างน่าเอ็นดูจริงๆ
“แด๊ดดี้ครับไม่เอาแบบนี้นะ!” แบมแบมร้องออกมาเพราะเริ่มกลัว เมื่อถูกจับหันหลังแถมมือหนาของมาร์คยังเอื้อมมากดหัวเข้าไว้ให้ราบไปกับพื้นโต๊ะอีก
“ลองดูก่อนนะครับ ท่านี้มีชื่อว่า กวางเหลียวหลัง” มาร์คโน้มกายเข้าไปกระซิบขณะดึงเครื่องป้องกันอันใหม่มาสวม ก่อนจะออกแรงกดให้มันได้เข้าไปในรูรักนั่นตามเดิม
“อ๊า แด๊ดดี้ มันลึกไปครับ อ๊าๆ”
ความคิดเห็น